WaluśKraksaKryzys – „Tematy i wariacje” [RECENZJA]

Jeszcze nigdy nie pisałem o tym artyście, mimo że słuchałem każdego albumu. Dopiero teraz, przy czwartym krążku zdobyłem się na odwagę, chociaż to kompletnie nie moja bajka. Z drugiej jednak strony nie mogę przejść obojętnie obok tak odważnego i wyrazistego artysty.

WaluśKraksaKryzys to artysta, który się nie rozmienia na drobne, bo nawet pseudonim, który przybrał, już o tym świadczy. Ostatnio coraz częściej zapraszany jest do współpracy przez gwiazdy z różnych światów, stąd jego obecność w ubiegłorocznym albumie Moniki Brodki „WAWA”. I może właśnie w „Tematach i wariacjach” najciekawsze są piosenki, w których gościnnie występują bardzo charakterystyczni artyści, jak Fisz w „powrót oznacza piekło”, albo Cool P, członek Ćpajl Stajl w utworze tytułowym. I to na pewno nie jest przypadek – goście łatwo znajdują wspólny język, a utwory z ich udziałem są dla mnie najciekawsze, zwłaszcza ten drugi, bo tu nawet muzycznie jest nieco inaczej.

W tym albumie trudno mówić o ciekawej muzyce, bardziej chyba chodzi o zaskoczenie i podkreślenie odwagi w tekstach, bo na pewno zatrzymamy się przy utworze „konfederacja”. I nawet nie musimy się zastanawiać co autor miał na myśli, bo jest wystarczająco prowokująco, mimo że chodzi jednak nie o politykę. Sukces wróżę utworowi „broń / goń”, który na pewno dobrze się sprawdza na koncertach. Podobnie spodziewam się, że do młodych ludzi może trafiać „DEREALIZACJA”

Spotkanie z tym albumem to dla mnie spore wyzwanie – na pewno nie był to niewinny spacerek. Musiałem się trochę zmusić, ale nie żałuję, bo jeśli chce się znać aktualny obraz naszej sceny muzycznej, to takie pozycje też trzeba znać. Niestety.